nerden başlasam nasıl bitirsem bilemiyorum. sarhoşluktan bile bunaldığım anlarda yine kendimi bu şarkıda buluyorum. insanın son duble şarkıları olur bu hayatta. alkol kullanmasına gerek yoktur. benim tabirimle son duble şarkıları, en can alıcı yerde cesaret edip açtığın o şarkıdır. bu kimisi için arabesk, kimisi için death metal bile olabilir.
benim için bütün neşet ertaş deryasının dışında, son duble şarkım sensiz olmaz'dır. müzikal veya teorisel olarak bu şarkı hakkında konuşmak istemiyorum çünkü konuşursam hem sayfalar sürer hem de duygular ölür. bu şarkıda geçen her sensiz olmaz kalıbının öncesinde geçen gerekçeler gerçekten de onsuz tadı olmayan şeylerin şeyin özetidir.
sayfalarca gözyaşlarımı dökebilmek isterdim, eğer kelimelerle mümkün olsaydı sana özlemimi hissettirmek isterdim. ama buna da gerek yok zaten, aynılarını sen de, bu şarkıyı dinlesen de dinlemesen de hissediyorsun.
neredesin firuze filminde gözüken saniyelik sahneleriyle zaten filmi ele geçiren ögedir bu şarkı benim için.
bazı şeylerin güzelliğinin anlaşılması için mi sensiz olması gerekiyor? peki ya ben gerçekten hiçbir şeyi sensiz yaşayamamışsam? benim ilk sigaram hep tatsızdı zaten, sen varken sabah sigara içmezdim. kahvaltı hiçbir zaman yapmadım, çünkü kahvaltıda bir şey yemem; ama seni izlerdim ben kahvemi içerken. çoğu zaman hep yalnız veya yastıklarımla uyandım ama senle uyanmayı bir kez bile tattığımda o tanıdık kokunu duyamadığım her gün buruk geçti. anlaşılmıyor da alışılmıyor da sensiz olmaya. bir vermedim 10 aldım, kırmaktan beter ettim. biz ayrıca dengesizliklerin en büyüğüydük, dengeye de dönüşemedik. yalnızdım, zor sokakları da çıktım hep tek başıma. her şey zaten tek düze ve dümdüz idi. anlamadım, çözmeyi de beceremedim. hep telaşlıydım hep de oldukça huzursuzdum. her gece zaten yatağım boştu ve boş kaldı. sen hep uzaktaydın, ben uzanıp sadece seni düşlerdim. anlamaya çalışırdım ama çözemezdim. zaman öyle bir geçti ki ama bütün sabahlar sensiz geçti. hepsi sensiz. yine de;
sensiz olmaz.
devamını gör...