bir öyküyle tanıdım ben bu çiçeği.
halide nusret zorlutuna'nın öğretmenlik anılarını anlattığı kitabında, -
benim küçük dostlarım -öğrencisi utangaç fazilet, yazara gizli gizli bu güzel çiçekleri hediye ediyordu. halide nusret öğrencisinin çekingenliğinin farkında olduğu için onu utandırmadan ama jestine sevindiğini de belli eden bir dörtlük okuyordu hatırladığım kadarıyla.
çiçeğin adının ilginçliğinden mi yoksa öğretmenliğe olan sevgimden mi bilinmez, küçüktüm okuduğumda ama hala ne öyküyü ne bu güzel çiçeği unuttum.
adıyla müsemma olmak da böyle oluyormuş demek ki.
devamını gör...