türkiye

18 yaşında ve maddi durumum kötü olmasına rağmen uğruna savaşacağım şey. şu her an başka ülke hayali kuran kendi kendimizi yiyip bitiren gençleri gördükçe daha da hırslandığım zamanlar bunlar. pes etmeyeceğim etmeyin. her şeye rağmen bu ülkeyi yüceltelim. atatürk ülkeyi dünya gücüyken mi aldı?

29 ekim 1923’de kurulmuş, 783.562 km2 yüzölçümüne sahip cumhuriyet ile yönetilen ülke.

üst bir akıl tarafından yönetilen gıcık simülasyonun son derece zor bir aşaması olduğu tahmin edilen üç denizli ülke.

gençlerin umutsuzluk içerisinde yaşlanacağı ülke

*kesin olmamak ile birlikte 2018 yılında yapılan ölçüm göz önüne alındığında şu an yaklaşık 82 milyon nüfusa sahip olduğu tahmin edilen ülke.

5 milyonun üzerinde suriyeli-afgan-kırgız-türkmen olduğu düşünülen.

sopası, ülkede hemen hemen her kesime vurmuş bir devletin sahibi olduğu ülkedir.
80 darbesinden sonra ülke solu yerle bir olurken, kürt halkı da ciddi sorunlar yaşamıştır.
aleviler bazı şehirlerde aleni katliamlara uğramıştır.
aydınları yakılmış, cinayete uğramış, gazetecilerinin arabalarına bombalar konmuş, spor salonlarında dövülerek öldürülmüştür.
islamcılar irtica kaygısı taşıyan ordu tarafından hükümetten düşürülmüştür.
daha nice insanlar nice acılar yaşarken günümüzde hükümette olan islamcı kesimin, bir tek kendisinin mağdur olduğu gibi bir hava yansıtması da pek ilginçtir.
aynı islamcı kesim, üniversiteye başörtüsü ile giremeyen kadınların her eylemde yanında olan solcuları da hükümete gelince bir çırpıda harcamıştır.

eğitim yönünden çok büyük eksiklikleri bulunan ülkedir. sıkı bir eğitim sistemi ile 1 jenerasyon sonra çok daha iyi yerlere gelebileceği umudunu da halen korumaktayım.

geçmişte çeşitli insanların uğrak yeri olmuş, medeniyetlerin kök saldığı suyuyla, toprağıyla güzel yarımada. yüzlerce yıl geçmiş olmasına rağmen tiyatrolar, hanlar, hamamlar, kiliseler, camiler daha bir sürüsü ayakta kalabilmiş. büyük imparatorluklar doğu roma ve osmanlının mirasçısı ülkedir türkiye.

üzerinde yaşadığım ülke

tarihin her yuzyilindan, her döneminden bir parça bulabileceğiniz, karış karış gezilesi ülke.

27 aralık 2019 dan beri covid-19 nedeniyle ayak basamadığım memleketim. o son uçağa binişim sırasında nereden bilebilirdim ki uzuuun bir süre tekrar gidemeyeceğimi. yazın ucuz bilet ayarlar giderim diyordum yalan oldu.

yalnız ve güzel ülkem

iş bilmez bir iktidara ve cahil bir topluma sahip rezil bir ülke.

iktidarın cahil ve yobaz kitlelerden aldığı güç ile güya "millet iradesi"ni ortaya koyduğu sanrısıyla darmadağın ettiği ülkedir.
basın özgürlüğü, din ve vicdan hürriyeti gibi temel hak ve hürriyetlere erişimin engellendiği, sigara ve özellikle alkol kullanımına getirilen gizli (fahiş vergi oranları gibi) ve aleni kısıtlamalar ile ahlaklı bir gençlik yaratılıyor olunduğu sanrısı ile ahlak kavramının içinin boşaltıldığı ülkedir.
gidecek başka hiçbir yeri olmayan bizlerin yaşadığı distopik ülkedir türkiye.

ne kadar saçma sapan, karikatür tadında bir ülke olsa da, bizim ülkemizdir, benim ülkemdir. sevdiğim ve beni seven bir sürü insanın mutluluğudur.. aşırı milliyetçi tavırla, ya sev ya terket saçmalığından ziyade, şu dünyanın en güzel ülkesidir benim için. çünkü doğduğum topraklardır. cebimde 120 milyon dolar olsa bile kaçmayacağım vatandır. aklı selim ve gayet eğitimli bir insan olarak da ne kırklara karıştığım, ne de erdiğim mutsuzluğumdur.

vatansız milletleri görüp, ortadoğu 'yu görüp, hala bir şeyleri anlamayan insanların olduğu ülkedir. hala etnik milliyetçilik yapan, hala bize şöyle yapılmıştı 50 yıl önce, 30 yıl önce, şimdi de bizim aynısını yapmamız gerekiyor diyenlerin olduğu ülkedir. mustafa kemal 'in kurduğu ülkedir. hepimizin yaşadığı ülkedir, nefret edilmemesi gereken ülkedir. hepimize yetecek ülkedir..

erkeği kaba, kadını burnu havada olan, günden güne tiksindiğim memleket. toprağına, suyuna, doğasına ve hayvanına acırım. insanına acımam. öküz dolu öküz.

aslında osmanlı devleti'nden pek bir farkı kalmamış ülkedir...

malumunuz osmanlı zamanında devlet-i âli osman'ı devşirmeler yönetiyordu, türkler değil.

türkler köylüydü, savaş zamanı gider savaşır, arta kalan zamanlarda da tarım ve hayvancılıkla uğraşıp yetiştirdikleri ürünleriyle ve ödedikleri vergileriyle sarayı beslerlerdi.

sonra mustafa kemal atatürk ile beraber bu durum değişti ve türkler memleketin yönetimine geldi, yani köylüler... atatürk'ün "köylü milletin efendisidir" sözü sınıfsal bir hayranlık belirteci değildir. bu sözle köylülerin, yani türklerin efendi olduğunu kastetmektedir... ama ne yazık ki mustafa kamal atatürk'ün ölümünün ardından devşirmeler, türkleri ülke yönetiminden tasfiye etmiş ve iktidarı yeniden zaptetmiş ve hala da bırakmamışlardır.

''türkiye, doğusundaki aynaya bakınca şişman olduğunu, batısındaki aynaya bakınca da kemiklerinin sayıldığını düşünen, üstüne giydiği hiçbir şeyi kendine yakıştıramayan, bulimik ve depresif bir genç kızdı.'' der hakan günday.