tasavvuf

muhabbetulahtan başka herşeyi kalpten çıkarma ilmidir.

islam dini ile taban tabana zıt bir öğretidir ve kaynağı spiritualizmdir.

ruhçuluğun içyüzünü anlattığımız video:



ve de ruhçuluğun truva atı olan tasavvufun içyüzü:

islâm’ın zâhir ve bâtın hükümleri çerçevesinde yaşanan mânevî ve derunî hayat tarzı. tdv islam ansiklopedisi
islama zıt bir uygulama değildir. bir geleneğe sahip, gerçek tasavvufi akımlarda/tarikatlarda her uygulamanın asrı saadetten bir kaynağı bulunur.

bidat ve şirktir.
islam'da ruhbanlık yoktur.
peygamberin ölümüyle, ibadette içtihad kapıları kapanmıştır. allah ile araya peygamberler bile konulmazken şeyh kimdir ve evliya nedir?

"sabah tasavvufa girip, öğlen aklını kaçırmayana şaşarım" imam şafi

denizin içinde yüzerken etrafındaki balıkları görmektir. kim demişti bunu hatırlamıyorum saçma sapan bir söz ama tasavvufu açıklayan bir sözmüş.

ortalama bir insanin anlayamayacagi derinliktedir.

islam dininde bulunmayan, peygamber zamanında da yaşanmamış olan şirk dini, bu islam değildir.

onlara, "allah’ın indirdiğine uyun" denildiğinde, "hayır, atalarımızdan gördüğümüze uyarız" dediler. ya atalarının aklı bir şeye ermemiş, doğru yolu bulamamışlarsa! (bakara/170)

islam'dan sonra şekillenmeye başlayan, kaynak olarak kur'an ve hadisleri temel alan, kulluk bilinci, ibadetlerle inancı güçlendirme gibi amaçları olan sade giyimi ve gösterişsiz yaşamı öğütleyen bir düşünce ve yaşayış biçimidir. zamanla tarihi gelişmelerle farklı yorumlar oluşmuş, farklı kural ve ibadet şekilleri gözlenmiştir.

tasavvuf, ilahi gerçekliğe, ruh bilinciyle ulaşmayı amaçlayan, evrenin ve yaratıcının sırları konusunda dini kitapların verdiği bilgiyle yetinmeyip, bu konulara dair, ruhu temizleyen, aydınlatan, yaratıcının bilincine ve evrenin sırlarına dair, bilgilere ulaştıran ve bu bilgilerin sınırlandırmalar, yöntemler ve düşünceler geliştirip çözülebileceği görüşüdür.

tüm dinlerin mistik veya tasavvufi bir tarafı vardır. islam tassavufunun konusu, değişimi ruh ve bilinç yoluyla gerçekleştirmek ve bu değişimi öğrenip yaşamaktır. abbasiler döneminde gelişen islam tasavvufunun en bilinen sistemi vahdet-i vücud (varlığın birliği) anlayışıdır. muhyiddin ibnü’l-arabi tarafından sistemleştirilen bu teori, yaratılmış varlıkları, yaratıcının bir parçası olarak görür ve bu varlıkların yaratıcının varlığını ispatlayan somut deliller olduğunu savunur.

muhyiddin ibnül-arabi, füsusu'l-hikem ve fütu-hatu'l-mekkiyye gibi eserlerinde vahdet-i vücud’un esaslarını açıklayıp tanıtmıştır. fakat bu görüşler; bazı islam bilginleri tarafından sert tepkiyle karşılanmış, günümüzde de devam eden tartışmalara yol açmıştır.

tasavvuf görüşünü kabul etmeyenlere göre, tasavvuf kur'an'da, allah’ın iradesine teslim olma ve peygamberin hayatında çilecilik ((gbkz: zühd)) olarak yaşanılan halin teknik ve kavramsal bilgisine verilen addır. islamın ilk devirlerinde bütün diğer islami ilimler (tefsir, hadis, fıkıh vs.) gibi tasavvufta tekil bir ilim olmayıp, kur'an ve hadislerin içinde bulunur. benzer olmakla beraber tasavvuf görüşüne karşı duranların, dayanak noktası evrene ve yaratıcıya dair tüm sırların zaten yaratıcı tarafından verilmiş olması anlayışı ve bu anlayışa dair yöntemlerin, belirlenmiş olduğu görüşüdür. yani yaratıcıya bağlı varlığı, yaratıcının yöntemlerinden ve düşünce sisteminden ve belirlenmiş sınırlandırmalarından azade görmez. yaratılanı yaratıcıya, yaratılanın değil, kutsal kitapların, peygamberin ya da yaratıcının şartlarıyla bağlar.

tasavvufun ortaya çıkışı, yayılışı ve zamanla yönünü tarikat adı altında belirlemeye başlamasında iki önemli faktör var. bunlardan biri manevi özelliklerin, dönemin manevi kişilerinde toplanması ve ortaya çıkması, ikincisi ise tasavvufun zamanla halk tabakalarına yayılarak her sınıftan insanın tasavvufa ilgi duymaya başlamasıdır.

panteizmin birazcık değişiğidir.

islam ile taban tabana zıt olan sapkın bir öğretidir. cahil türklerin islam'dan uzaklığı sayesinde bu topraklara kolayca sızmayı başarmış, gelişmiş ve bizleri yüzyıllarca geriye atmıştır.

eğitimsiz, fakir kesimi tarikat ağıyla; eğitimli, zengin kesimi de panteizm ağıyla sarmalamıştır. bu iki geri zekalı kesimin elbiseleri ve gelirleri dışında birbirlerinden hiçbir farkları yoktur.

lise edebiyat öğretmenlerinin sıkıştıkça her konuyu bağladığı ve her yere çekilebilecek olan aşktır.

içerisinde biraz şintoizm, biraz hinduizm büyük ölçü de şamanizm bulunduran sahte din.

imanın zahiride değil batında olduğunu savunan hint-asya inançlarıyla harmanlaşmış dini felsefedir.
eğer roman okur gibi okumayacaksanız kesinlikle mesnevi (tam metin olarak) ve kuşların ilahisini okumanızı öneririm.
özellikle kuşların ilahisi çok farklı bir boyuta kapı aralayacak olan bir eserdir.
tasavvufa göre kabe coğrafi bir konumda değil insanın kalbindedir.

uçan şeyhler şeysi ve bilimum bid'at

şimdi bu başlıkta tasavvuf'a saydıranlara zamanında muhyiddin-i arabî ne güzel cevap vermiş;

bizim mertebemize çıkmayan kitabımızı okumasın.

tanım; islam'ın hem açık hem "kapalı" hükümleri içerisinde yaşanan mânevî ve içsel hayat tarzı.

bomboş bir din, ibadetleri kafa sallamak, kafayı yemişçesine kafa sallamak, şeyhin eteğini öpmek, şeyhten medet ummak, şeyhi allah zannetmektir.

tasavvuf; eskiden içi dolu, manası olan, saygın bir kurumken, günümüzde ise, epeyce işlevini yitirerek amacı dışına çıkmış, menfaat devşiren insanların olduğu, mürit, şeyh bağlamında tapınmalara kapı açan bir inanç haline gelmiştir. para ve modern hayat sayesinde rayından çıkan tasavvuf, siyaset ve dünya işlerinden de yeterince nasibini almaktadır