(bkz: elm sokağı kabusu)
"bir iki freddy içeri girdi
üç dört hemen kapıyı ört
beş altı freddy yolda kaldı
yedi sekiz uyumazsak sınavı geçeriz
dokuz on uyuma artık son"
the grudge açık ara en çok korkarak izlediğim filmdir ve korkmama rağmen severek izlerim. japon korku sinemasının bende ayrı bir yeri vardır zaten.
klasik korku sinemasından ise stanley kubrick’in filmi olan the shinging.
şeytanirracim de kalmışım. şuan seri üzülüyorum. hiçbir şeye inanmama rağmen aşırı geriliyorum. o sesler, gözler ayyyhhh. tek izlediğim korku filmi, evet.
bir alfred hitchcock filmi, the birds (kuşlar). hem sinema tekniği bakımından hem damla damla yükselen bir gerginlikten ötürü her zaman gözde filmlerimden olacaktır.
chucky miydi neydi çocukken izlemiştim ne korkmuştum ama izlemekten de vazgeçmiyordum. gece yatarken mutlaka ama mutlaka yatağın altına bakardım. zor günlerdi atlattık çok şükür. şimdi sırada daha zor günler var. *