ikisi birlikte..
sevmeyi ve karşılığında sevilmeyi bunun nasıl bir his olduğunu heyecanını mutluluğunu o kadar merak ediyorum ki umarım bir gün buraya geri dönüp "anlatılamayacak kadar güzel bir hismiş" yazabilirim, git gide ümitlerim tükense de umut etmeden yaşayamaz insan
sevilmek eğer istediğin kişidense insanı göklere çıkaran bir şeyken istemediğin kişidense cehennem olabilir. birisi için özel olmanın tadı bir başka olsa da cevabım sevmek olurdu. çünkü sevmenin öyle bir enerjisi var ki seni de iyileştiriyor. içindeki o yoğun enerjiyi her şeye dağıtmak istiyorsun. hayatına bir anlam, bir heyecan giriyor. tabi acı kısmı da var ama neyse.
sevmek daha güzel ya hiç yoktan içinde güzel bir şeyler oluşuyor insanın. sevilince kaşıdakini sevmiyosan bu sadece rahatsız eder. ikisi beraber olunca tadından yenmez tabi de o biraz zor gibi.
ikisi de olmaz mı yia diyerek sorudan kaytarmaya çalıştığım başlık.
ikisi olsa güzel olurdu elbet fakat birisini seçmem gerekiyorsa kesinlikle sevmek derim. özellikle bunu birinden hoşlanmak anlamında diyorsak şu an fazlasıyla ihtiyaç duyduğum şey. birini sevince hayatına renk geliyor, pembiş gözlüklerinle bakmaya başlıyorsun çünkü etrafa. ve birini sevince önemli olan onun da seni sevmesi değil, senin ona duyduğun sevgi oluyor.
sevilmek en güzeli. insan birisini sevdiğinde acaba o da beni seviyor mu düşüncesi oluşabilir. sevilmekte ise karşı taraf acaba beni gerçekten seviyor mu diye bir soru oluşmaz. çünkü sevilmenin ihtişamına kapılmıştır. yalan da olsa sevilmiştir. sevmek senin yaptığın bir eylemdir oysa sevilmek tamamen karşıdan sana doğru gelen bir durumdur. kendi oluşturduğun, bildiğin bir sevgi mi daha güzeldir yoksa karşıdan gelen sürprizlerle dolu bambaşka bir sevgi mi?
bir yürek ki yanmaz, yürek denir mi ona
sevmek haram, yüreğinde ateş olmayana
bir günü sevgisiz geçirdiysen yazık
en boş geçen günün, o gündür inan bana... demiş ömer hayyam.
yanmayı göze alana sevmek güzeldir. en güzel olan sevişmektir. en kötüsü ise sevilmemektir.
kafa sözlük