linç kültürü

dil kültürü ve ahlâk bilgisi dışında gelişen ama etik olduğunda tadından yenmeyen girişim. bakın girişim, burası cokomelli.

küfür etmek yasak değil mi?

kimi zaman insanın ulaşamadığı ciğere murdar deme durumu sevmezsin anlarim ama bunu nefret sozcuklerine dökmek eziklik gibi

çok tehlikeli bir silah halini almaya başladı. bir kez bir linç konusu olduğunuzda artık haklı veya haksız olmanızın bir önemi yoktur. her ihtimalde lose-lose durumu.

sosyal medyanın hayatın her alanını ele geçirmesi ile ortaya çıkan durumdur. artık insanlık olarak kendimizi herhangi bir konuda taraf olma mecburiyetinde hissetmekteyiz. bunu yaparken de olayın iç yüzünü genellikle göz önüne almıyoruz. taraflı olarak duyulan haberler ile belki de haklının karşısına geçip zalimi savunuyoruz.

sosyal medya sayesinde insanların genellikle anonim hesaplarıyla, biricik klavyelerini kullanarak bir olayı, durumu veya insanı ağır bir şekilde eleştirme girişimidir.
kitle psikolojisi ile doğrudan alakalıdır. insanlar çoğu zaman neyi neden linçlediğini bile bilmiyor, sadece parmaklarının ucunu silah olarak kullanıyor.

eskiden de insanlar linç etmeyi, taşlamayı severdi ama sosyal medya sayesinde bunu kendi hayatında hiç bir karşılık görmeden ve vicdan azabı çekmeden yapabildiği için çok fazla artmıştır. sonuçta linç ettiği kişi gerçekte hiç görmediği, tanımadığı biri oluyor. yaşanan olay gerçek mi ayrıntıları ne diye sorgulamasına gerek yok artık.

türk toplumunda oldukça yüksek olan kültür.
yeter ki o damara basma evresi olmasın.

gelişmemiş toplumlarının geleneğidir. ortadoğu halklarında sıkça rastlanmasının sebebi eğitimsizlikten ileri gelir. çoğunlukla linci başlatan taraf olayı da manipüle eden taraftır. akl-ı selim'i değil kendi tarafının haksızda olsa haklılığını savunduran ilkel bir reflekstir. özellikle sosyal medyada yapılanı henüz gelişim evresindeki gençlerde umutsuzluğa, özgür düşünceye ket vurulmasına ve hatta intihara kadar götürebilir.

çamur at izi kalsın durumunun teknolojiyle birleşip had safhaya ulaştığı nokta. bir katilin, evet başka birini kalbinden bıçaklayarak öldüren bir katilin bile, binlerce insanın serbest bırakılmasını istediği akım. buna karşılık iftira atılan, hiçbir kanıt belge olmaksızın yargısız infaz edilen, bir kişinin de yine aynı binlerce insan tarafından linç edilmesi akımı...

cehalet ile doğru orantılı olarak artar. kendi fikirlerini üretemeyen bireylerin kitle içinde var olma kendini ispat etme çabası .

devlet-birey ilişkisi ayrı apayrı... ama bu mecranın birey-birey ilişkisinde bu kadar iftiraya ve çamur atmaya izin vermesi büyük problem. öyle ki apaçık küfürler edilen bir telefon ses kaydının bile mahkemede hukuka aykırı delil olduğundan kullanılamaması boşa değil. o kişinin iki dakika önce telefon açıp ana avrat sevmediği ve karşının buna refleks olarak atamadığı ne malum... bir kişinin lafıyla böyle linç ve yargı olmaz.

karşılarınındakinin bir insan olduğunu unutan insanların yaptığı yığın eleştiri tarzıdır. adaletli bir olay değildir. kalabalık, dünya üzerinde her zaman azınlığı susturmuştur. haklı da olsa haksız da olsa. sonucu bazen iyi yerlere gidebilir fakat çok kötü sonuçlar da doğurabilir. toplu bir şekilde linç yapmak, taşlamaktansa problemi özelde halletmek, konuyu bireysel de çözüme ulaştırmak daha sağlıklı olabilecektir. elbette kalabalığın getirdiği artıları kullanalım fakat insanların insan olduğunu unutmadan.
(bkz: kusurlarımızla birlikte yaşıyoruz)

ülkemizin kanayan yarasıdır. özellikle twitter denen sitede bunu yapmaktan zevk alan yüzlerce ruh hastası var. basit bir örnek vermek gerekirse olayın gerçek yüzünü bilmeden, öğrenmeden insanların fotoğraflarını falan paylaşıp yalan yanlış şeyler yazarak karşı tarafta önlenemeyecek hasarlara yol açıyorlar. sokakta, okulda, iş yerinde, sosyal medya da herkes bir olay olsa saldırıya geçsem modun da bekliyor. kimse kendi yaptığını görmeyip sürekli insanları eleştiriyor sonra da ülke neden kutuplaşıyor diye söyleniyorlar.

kontrolsüz devam eden eylemdir. bu linç işinden prim alındığını gözlemleyenler de özellikle linç edilmeye çalışırlar. bu kontrolsüz eylem varken çok da basit olur haliyle.

toplum olarak bazı şeyleri çok yanlış anladığımızın bir kanıtı. bir olay karşısında toplum olarak dik durmak ve tepki göstermek kabul edilebilir hatta yerine göre doğru olan bir şey fakat anonim hesapların arkasına sığınarak olur olmadık her şeye çıkıp tepki göstermek büyük bir kaosa sebep oluyor. sınırlar o kadar kesin çiziliyor ki bu haksız linçler insanların hayatlarını bitirebilecek noktaya geliyor. halkımız galeyana gelip unutuyor ama yine de burada dursun;(bkz: masumiyet karinesi)

ben size çözümü söyleyeyim mi ? ibretlik ceza vereceksin. soruyorum bu sosyal medya lağımlarının bir yaptırımı var mı ? yok ve olmayacakta. istediğin kadar fake hesap açıp 10 farklı hesaptan linç edebilirsin. bir tane adam çıkıp "ben sosyal medya sitesi açıyorum fakat kimlikle girilecek ve fake hesap açılamayacak" diyor mu ? hayır, asla demez. neden demez ? çünkü tık ve para için. linç kültüründen besleniyorlar. ifade özgürlüğünü savunduğunu düşünen masumlar, onlar sadece parayı umursar. iktidar olsam linç kültürüne ağır yaptırım uygulardım. ibreti-alemlik ceza hem de. özgürlük insana verilir, bu maymundan hallice linç sevdalısı tipler insan mı ? özgürlüğü hak ediyorlar mı ? hayır !!!!

normalde sosyal medyaya tc veya tel numarası olmadan kayıt olamamakla çözülebilir bir problemdir. ama günümüz şartlarında bu uygulama mimlenmekten öteye geçemez.

acayip tehlikeli, hele bilgi kirliliği varsa daha tehlikeli. masum insanı ipe götürür.

(bkz: hayvan gibi şey yapıyorsunuz)