konuşma şansım olsaydı denilen kitap karakteri

raif efendiyle konuşabilseydim keşke. kitabin sonundaki "dışarıda gürültüler oluyor.
herhalde bizimkiler döndüler. hep yazmak istiyorum. ama ne lüzumu var? bu kadar yazdım da ne oldu? bizim kıza yarın başka bir defter almalı
ve bunu kaldırıp saklamalı. her şeyi, her şeyi, bilhassa ruhumu hiç bulunmayacak yerlere saklamalı." bu kısım beni her seferinde kahrediyor her okuyuşumda aynı etkiyi yapıyor üzerimde. ince ruhlu güzelim raif efendiyle konuşabilsem keşke. kitabin sonunda da dedigi gibi onunla şöyle oturup düzgünce sohbet edemedik.

mardin eden.

bugüne kadar okuyup da beğenmeyeni görmediğim, beğenmeyeni görürsem bir tuhaflık sezeceğim kitap ve kitaba ismini veren karakter. babacım sen nasıl bir kafa yaşıyorsun öyle dedirten, dışı seni içi beni yakan abimiz.

zorba ile konuşmayı çok isterdim. belki bana da hasapiko oynamayı öğretirdi..

eden hazard

katip bartleby ile konuşmak isterdim ama muhtemelen bana "konuşmamayı tercih ederim" derdi...

asla değişmez lou salome yalnız kitap karakterinden öte kendisi gerçek bir karakterdir ama ben kitaptaki haliyle konuşmak isterdim.

anne shirley-cuthbert kesinlikle ya, kendimi onunla o kadar benzetiyorum ki

bin muhteşem güneş kitabındaki leyla karakteriyle konuşabilseydim keşke. 'onca şey yaşadın ama yıkılmadın. çok güçlü bir kadınsın sen.' derdim.

bir kitabı okuyup bitirdiğiniz zaman,bunu yazan keşke çok yakın bir arkadaşım olsaydı da, canım her istediğinde onu telefonla arayıp konuşabilseydim diyorsanız, o kitap bence gerçekten iyidir. --- alıntı ---



--- alıntı ---j.d. salinger çavdar tarlasında çocuklar

kardeşimin hikayesi - ahmet arslan

zorba bir santur çalsın dinleyeyim isterdim. tüm dertleri unutmak ve onun gibi delice özgür olmak.

"yeşil bir taş buldum. hemen çık gel."

ege.. onun hareketleri davranışları herşeyi.. nasıl bu kadar kusursuz olduğunu öğrenmek isterdiim

cemile- danyar. keşke konuşsak da anlatsa derdini bana. cidden mutlu olmayı ne çok hak ediyordu aslında.

masumiyet müzesinde ki kemal ile konuşmak isterdim sanırım
“o kadar güzel seviyorsun ki füsun u aşka olan inancımı her konuşmanda her sözünde yeniden filizlendiriyorsunn..”

şeker portakalinda zeze.

winston smith.

akakiyeviç- bir delinin hatıra defteri.

sabahattin ali'nin kürk mantolu madonna kitabındaki raif efendi.. ölmeden son bir kez oturup konuşabilseydim...

raif efendi, bir tren garında üşürken sohbet etmek isterim sizinle.

kemal basmacı - masumiyet müzesi kitabından. o takıntılı sevdasını 40 gece oturur dinlerdim.