kestane

tam da mevsimi olan, eski dönemlerde olsa sobanın üzerinde yapılan yemiş.

not: evet şuan masterchef izlerken aklıma düştü.

kokusu burnumda şuan...

soba üstünde pişmişini yeme imkanım sadece bir kere oldu, tadı hala damağımda.

yayla evinde sırtımıza battaniyeleri atmış, anneannemin bize kabuklarını soyup vermesini bekliyorduk.*

çok severim ve yemek için sadece kışı beklemek çok kötü:(
neden bizde de paketlenmiş ,soyulmuş ,közlenmişinin satılmadığını merak ediyorum.

soba üzerinde yapılan efsane yiyecektir. maalesef ev kaloriferli o keyfe erisemiyorum.tava yada fırında asla sobadaki tadını vermiyor.

kokoreç gibidir hakikaten güzel kokar ama tadına gelince hüsrana uğrarım zamanla severim belki diye denemekten vazgeçmiyorum ama

kestanenin tadı yok şimdilerde eskisi gibi sobq üstünde pişen aile ile yenen daha güzeldi

almanya da kuruyemiş olarak paketli soyulmuş olarak marketlerde satılıyor umarım kısa sürede bizim ülkemizde de olur

sokakta satılanın kokusunu hiç sevmediğim sey.

kış gecelerinin vazgeçilmez lezzeti.

kışı sevmek için en iyi nedenlerden biri.

eskiden sobada pişirip beklemeye dayanamadığınız için şimdi de ateş pahası olduğu için elimizi uzattığımızda yakan yiyecektir.

evde ocak üstünde közmatik ile hızlı ve ekonomik olarak tüketebileceğiniz doğa harikası.

kabuğunun birebir renginde aynı adı taşıyan ve ton seçeneklerinin bulunduğu saç boyaları mevcut olan yiyecektir.

kışı sevmemin iki nedeninden biri. özellikle fırında çok güzel olur.

kış aylarında odun ya da sobası üstünde pişirilmesi gerekir.

sıkı bir nişasta, sakkaroz, protein ve tanen deposu. karadeniz'de köylüler sürgünlerinden sepetler örüyor, arılar çiçeklerinden rayihasına doyum olmayan bal üretiyor. kuşkusuz tabiatın bahşettiği en muhteşem hediyelerden biri.

haftada bir muhakkak tattığım enfes lezzet.

eskiden soba üstünde yapıldığını benim de tekrar yazma gereği duyduğum lezzetli meyve. çünkü soba üstünde yapılmışını deneyemeyen yeni nesil çok şanssızdır, mükemmel olurdu. ss (sobadan sonra) pek muhatap olmadım kendisiyle büyüsü bozuldu sanki.

kış aylarımın vazgeçilmezidir. en sinir eden kısmı pişirdikten sonra kestanenin içindeki ince kabuktan ayrılmamış olmasıdır. soba artık nostalji olduğuna göre fırınlama tekniğini anlatalım ki bahsettiğim sorunu yaşamayın.

fırınlamadan önce kestaneleri 2-3 dk kadar suda bekletip, sonra dış kabuğunu kuruluyoruz. sonrasında kabuğu delecek çizik veya çizikler atıyoruz. 200 dereceye önceden ısıtılmış fırına atıp kestanelerin büyüklüğüne göre 20 ile 30 dk arasında bekliyoruz, afiyetle yiyoruz.

kestanenin ağaç üzerinde nasıl göründüğünü hiç bilmeyen yazar arkadaşlarımız için bir görsel bırakayım, ilginç bulabilirler.