gayet normal olan korkudur. gece , boş bir tuval gibidir . zihnimizin derinlerinde kalmış olan hayaletleri resmedebilmek daha kolaydır bu yüzden. üzeri zaten boyanmış olan sayfalara ne çizersek çizelim eğreti duracaktır , gündüz ise zaten üzeri dolu olan tuval gibidir o yüzden kafamızın içinde olanları oraya çizmektense, gecenin karanlığında en derin korkularımızın uyanmasına izin veririz. gündüz gözüyle gördüğün dört duvar ve bir kaç eşyadan ibaret oysa gece çöktüğünde tamamen karanlığın içindesin .
devamını gör...
2.
yaşım kemale erdi, tek ayak çukura girdi gözler toprağa bakıyor ama hala korkarım karanlıktan.
kucuk yaşta bilinçsiz aile bireylerinin mahalle abilerinin anlattığı hikayelerden olsa gerek.
devamını gör...
savunmasızlıktan gelen korku benimki. görememek hissi berbat. zifiri karanlıkta gözüm açık mı kapalı mı onu bile hissedemiyorum ki.

bende korku değil gerginlik olarak tezahür eden, birilerine tutunma/sarılma isteği uyandıran şeydir.
devamını gör...
kolay aşılamayan korkudur.
evin ara koridorundan geçerken muhakkak ışığı açıp o şekilde geçerim. kapısı açık karanlık odadan hiç hoşlanmıyorum. sanki evde biri varmışta karanlık odadan fırlayıp beni yakalayacakmış gibi geliyor. çocukluğumdan beri hep aynı korku, bir türlü atlatamadım şu lanet şeyi.
devamını gör...
karanlıktan ziyade karanlıkta yalnız olmak korkutur beni. gün içerisinde bir şekilde akıp giden hayatın karmaşası ve gürültüsü gece aniden bitiverince o sessiz ve kapkaranlık gecenin ortasında yapayalnız kaldığında insana bir ürperti gelir.
devamını gör...
bilmediğin,görmediğin şeyden korkmak normaldir özellikle cinlere vb şeylere inanıyorsanız
devamını gör...
neredeyse lise bitene kadar aşamayıp bugünlerde aklıma bile gelmeyen fobi.
devamını gör...
(bkz: bilinmeyenden korkmak)
devamını gör...
niktofobi olarak tanımlanır.
devamını gör...
her zaman değil ama anksiyete atağı ya da panik atak geçiriyorsam karanlık bir yerde asla duramıyorum. benim için aşırı tetikleyici oluyor. küçükken ceza olarak tuvalete kapatılan varsa aranızda bu hissi anlayacaktır.
devamını gör...
karanlıktan korkmayın, karanlık yalnız kalmış bir insanın naifliğini taşır, şerefsiz değildir rengi bellidir.
aydınlık ise rengi çoktur nereye sürükleneceğinizi bilmezsiniz.
devamını gör...
karanlık korkusu kötüdür, askerdeyken dağ başında mezar gibi mevzilerde ikişer kişi nöbet tutuyorduk ay ışığı olmadığı zamanlarda zifiri karanlık oluyordu bildiğin. o zaman gözetleme değil de dinleme yapardık sadece.
o mevzilerde korkan çok insan oluyordu doğal olarak.
12 saat nöbet tuttuğumuz için gece 3'te istihkak alıyorduk hazır olduğu zaman telsizle anons geçiyorlardı her mevziden birer kişi gidip yemekleri alırdı. diğeri yemekleri almaya giderken mevzide karanlıkta kalan insan ister istemez korkuyordu sonuçta dağ başındasın şehir karanlığı değil bu yani :)
çok şükür benim karanlık korkum yok ama sıkılıyorum karanlıkta.
hatta gece mevziden karakola çalı çırpı arasında inen bir komutan geri dönüşte
"bu nasıl bir yer argadaş ya insan korkuyor" diye serzenişte bulunmuştu. :)
devamını gör...
ponçik ötesi tatlı bir insan olan annemin geceleri elimden tutup evin bütün karanlık odalarını ve bahçeyi "bak her şey gündüzle aynı, sadece ışık yok" diye gezdirmesinden ötürü karanlıktan hayatım boyunca korkmadım.

ancak halam ve babannem sağolsun "arap bacı" gelecek diye korkuttukları için (duvarda asılı mavi camdan garip portreleri arap bacının yüzü sanırdım) uzun süre kabuslar gördüm.

bence insanlığın kadim ve en eski korkusu karanlık değil arap bacı olmalı. kesinlikle çok daha korkunç.
devamını gör...
yalnız yaşayan biri olarak korku romanlarımı gece geç saatlerde bitirip zifiri karanlık yatak odama geçiyorum.su içmeye kalkınca da ışık açmam.
insanın durduk yere kendi kendini korkutmasından başka bir şey değildir.
muhtemelen çocukluktan kalan bir olay ya da travma etkili olmuştur.
üç harfliler ilk akla gelendir nedense.
kullanıcı tarafından yüklenmiş görsel
kendi adıma ise ölümden korkmayan karanlıktan hiç korkmaz.
devamını gör...
iron maiden ın en klasik eserlerinden olan eşşek gibi güzel bir parça, herhangi bir fobiden sanat eseri yapabilen tek grup yine iron maiden dır. bruce dickinson un o tarifsiz sesiyle;
devamını gör...
bi fobidir.aslinda karanlıktan değil içindekileri bize getireceklerini bilmediğimizden korkarız.karanlikta bi süre kaldığımız da alışırız ve nesneleri olduğu gibi görmeye başlarız. olduğu gibi görmediğiniz şeylerse bilinçaltı ve hayal gücümüzün eserleridir.yani karanlıktan değil kendimizden korkarız aslında. oysa ne kadar sakindir karanlık sırdaştır, yalnızlığına yoldaştır,kararlarına yandastir neyse odur.
devamını gör...
karanlıktan değil de bilmediğimden korkuyorum
devamını gör...
bilinmeyen korkutur. uzay gibi, dünya tarihinin geçmişi gibi, başka uzaylıların varlığı, ruhların başka boyutta olup bizi görebilmesi... liste uzar gider.
devamını gör...
benimdir bu. daha veletken köy ziyaretinde gece yanan sobanın borusuna asılan ceketin oynayan gölgesini cin zannedip altıma yapmışlığım var. o gün bu gündür korkarım.
devamını gör...
ışığın yokluğundan korkmak.
insan gündüz vakti de gerçek ışıktan mahrum kalabilir. aslında asıl korkması gereken budur. yani iç ışıktan yoksun olmak.
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"karanlıktan korkmak" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim