genellikle umut bağladığımız olayların hayalimizin aksine gerçekleşmesiyle yaşanılan durum. şimdiye kadar sıklıkla insanlar tarafından uğratıldık. istediğimiz, beklediğimiz ya da her neyse o şeye bel bağlamadığımızda bizi yıkıp geçemeyecek duygu durumu dostlarım.
bakış açısını değiştirince hayal kırıklığı da kalmaz, kalmamalı yoksa insanı hasta eder, hastalıkların arka planında çoğu zaman hayal kırıklıkları, kırgınlıklar, öfke, içimize atıp sustuklarımız olabiliyor. o yüzden duygularımızı kabul edip, ifade etmek ve bakış açımızı olumlu olana yöneltmek bize iyi gelecektir yani olayın tam merkezinden bildiriyorum öyle oluyor geçiyor zamanla herşey geçiyor..
bugün montaigne 'in şu sözünü okudum..
"aslında insanlar seni hayal kırıklığına uğratmıyor. sadece sen, yanlış insanlar üzerinde hayal kuruyorsun o kadar! "
bir şeyi fark ettim. beni kırdın, şu hareketin beni çok üzdü demektense beni hayal kırıklığına uğrattın diyen insanlar kendilerini otorite bilip bu sözü masum bir acıyla değil kibirli bir kabullenmeyişle ve suçlamayla söylüyorlar. sen nasıl olur da benim istediğim gibi biri olmazsın der gibi. ne kadar enteresan değil mi?
çok istenilen ya da umulan bir şeyin gerçekleşmeyişinden duyulan üzüntüye verilen addır. bir de en beklemediğiniz kişilerin sizi yüzüstü bırakmasıyla oluşan kalp kırılmasıyla harmanlanmış bir çeşidi vardır. en kötüsü odur.
