1.
insanı belli bir süre sonra tribe sokan olay, 3-5 gün katlanılabiliyor fakat 1 haftadan sonra insan çıkacağı günü gözlüyor, özellikle covid-19 döneminde hastanede kaldıysanız ve enfeksiyon riskiniz fazlaysa odadanda çıkamıyorsanız hapishanede kalmış hissi bırakıyor insanda.
devamını gör...
2.
çok ağır olmadıkça keyif aldığım olay
devamını gör...
3.
yanında sana destek olan, sevdiğin insanlar olunca bir şekilde dayanılan durum, ama tek başına olunca kalp sızlatan bir durum haline dönüşüyor.. ne diyelim allah kimseyi o duruma düşürmesin.
devamını gör...
4.
bu fikir aklıma geldiğinde bile masumlar apartmanı safiye gibi huylanmaya başlıyorum. mümkün olduğunca sağlık ocağının dahi öününden geçmemeye çalışırım.
devamını gör...
5.
hiç yaşamadığım durumdur.. ama merak etmiyor değilim
devamını gör...
6.
hastane kokusu
devamını gör...
7.
hiç yaşamadım ama çok merak ettiğim durumdur.
devamını gör...
hiç yaşamadım,allah kimseye yaşatmasın hayırlı haberler harici.
devamını gör...
hasta olarak da refakatçi olarak da sadece 1 gün deneyimlediğim eylem. ikisi de çok bunaltıcı allah vermesin. haftalarca aylarca kalan insanların psikolojisini minnacık bir nebzecik anlayabildim. insanın evi gibisi yok.
devamını gör...
çok iyi bir hayat dersidir.
devamını gör...
morgda değilse sıkıntı yoktur.
devamını gör...
ciddi bir hastalık yüzünden oradaysanız, adeta büyük resmi görüp, “keşke şunu kafaya bu kadar takmasaydım, bu kadar stres yapmaya değmezmiş” modunu yaşıyorsunuz. ancak bir süre geçip sağlığınıza kavuşunca yine eskiye dönüyorsunuz. keşke hep o bilinç düzeyinde kalarak yaşayabilsek.
devamını gör...
müşahede gerektiren bir rahatsızlığınız olduğuna/olabileceğine delalettir.

şöyle bir fotoğraf paylaşmıyorsanız, çok geçmiş olsun allah acil şifalar versin.

yok bu tarz bir fotoğraf paylaşıyorsanız, zaten çok bir şeyiniz yoktur. geçer merak etmeyin.
devamını gör...
hasta pozisyonunda hiç yatmadım. açıkçası evde dahi hasta olduğumda ne yapacağımı bilemiyorum ben. psikolojik temellerini ortaya döksem, kim bilir nelerin foyası çıkacak ortaya.

hastanede yatırsalar, ne yapacağımı bilemem. hasta triplerine gireceğim diye korkarım.
çünkü belli bir yaşımdan sonra üzerime öyle bir yük bindirildi ki, olgunluk adında, ilk önce kendi kendime çok sevdim, sonrasında etraf bayıldı beni olgun diye çağırmaya. neden bundan bahsediyorum? çünkü çocukken ağlanırsın haline ancak. çocukken muhtaçsındır.

ki bu meclis dışı, evde hasta olduğumda başım hiç okşanmadı benim. dikkat hiç üstümde olmadı.
doktordan doktora götürüldüm. içmediğim antibiyotik, yemediğim aktar ürünü şey kalmadı.

ama bir kere hasta olduğum için çorba kaynatılıp içirilmedi. bir kere olsun ,belli bir yaşımdan sonra, o sıcaklığı hissetmedim.

suçlamıyorum, üzülüyorum.

bu yüzden hastanede yatarsam eğer, ne yaparım bilemem. çok hastalanıp yatsam dahi, acı çekip kıvranmıyorsam eğer, azıcık başımı kaldırabiliyorsam eğer, kedi bir tarafını görmüş yara sanmış denilmesin diye belli etmemeye çalışırım muhtemelen.

denilmez, demezler ama, ah o his. ah o hissin ağırlığı.
devamını gör...
düşmanımın başına derler ya, onun da başına gelmesin. sağlık durumuna göre değişir ama direkten dönenler için resetlenen anılardır.
devamını gör...
tam tamına 6 ay. 15 sene geçti üzerinden. 4 ay yoğun bakım, açık bir batın ve sürekli yataktasın. her yerinde hortumlar. bir süre sonra çektiğin acıyı ve ağrıları unutuyorsun zaten sıkıntıdan. ailen ve arkadaşların perişan. komaya giriyorsun 1 ay sonra sonra anca çıkabiliyorsun. o kadar çok sıkıntı çekiyorsun ki komadan çıkmasaydım diye düşünüyorsun. sonra bakıyorsun döngüye girmişsin, bu şekilde gidersen çıkamayacaksın buradan son gücünle savaşmaya başlıyorsun. ardından böbreklerin de iflas ediyor. bu sıkıntıyı da halledip taburcu oluyorsun. 40 kilo eksik taburcu oluyorsun, yürümek zaten çok güç. 2 sene boyunca hiçbir şey yapamıyorsun neredeyse. batın kısmında 2 tane hortum, güç bela yürümeye çalışıyorsun, psikolojin zaten en dipte. günler günleri kovalıyor ve bitiyor sonunda. diyabet,tansiyon ve batın kısmında kocaman yara ile savaşı kazanıyorsun. doktorlar tıp tarihine geçtiğimi ve benim üzerimde denenen tedavi yi başka hastalar üzerinde deneneceğini söylüyorlar. peki bunlara sebep olan hastalığın adı neydi? (bkz: pankreatit)
devamını gör...
hiç keyifli değil. çok rahatsız edici. yorgun düşmekten uyuyakalıyorsun o ayrı. bir de öyle sıkılıyorsun ki şartlanıyorsun uyumaya. çok kez hastanede sabahladığım oldu. genellikle hep tek başımaydım. bu canının derdinde olmandan sonra düşününce koyuyor insana.
allah düşürmesin arkadaşlar. kötü bir şey.
devamını gör...
dünyanın en kötü şeyi.

birtakım sebeplerden ötürü 15 gün kadar hastanede yattım toplamda, bunun bir günü yoğun bakım mıdır ne zıkkımdır, beni tek başıma bir yere yatırdılardı, böyle fıcıt fıcıt kapılar açılıp kapanıyor, doktorlar moktorlar gelip bana bakıyor geri gidiyor.

12 saat kadar sonra beni servise çıkarmışlardı.
geri kalan zamanlarda hep serviste yattım.

orada sondaj burada damar yolu, kevgir gibi, kurban gibi bekler haldeydim hep.

lakin tüm hemşireler ve başkaları bana hep iyi davranmıştır. teşekkür ederim.

allah kimseyi düşürmesin.
devamını gör...
nöbet tutan ben için evde uyumak gibidir.
devamını gör...
hayata bakış açısına reset atmaktır.
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"hastanede yatmak" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim