çocuk sahibi olmak

her ne yaparsanız yapın, artık hayatınızın eskisinden daha farklı olmasını garanti eden durum. eğer çocuk sahibi olmayı istiyorsanız, şansınız varsa uzun zamandır tanıdığınız ve yaşam tarzını bildiğiniz bir çiftin çocuk sahibi olduktan sonraki değişimini gözlemleyin ve öyle karar verin derim. hayatta her kararın geri dönüşü mümkündür, evliliğin bile, fakat çocuk sahibi olmanın geri dönüşü yok.

dünyadaki en güzel duygulardan ve sorumluluğu o nispette büyük .

her sabah beraber kahvaltı yapmayacağınız, her akşam kitap okumayacağınız, başını sık sık okşamayacağınız çocukları dünyaya getirmeyin.

ailemin “çocuğun olduğunda anlarsın” dediği olay. bakalım, hep beraber bekliyoruz.

olmadan önce ehliyet verilmelidir. yanlış büyütülmüş, kırılmış, ihmal edilmiş çocukların geleceğinde hem kendileri hem toplum için ne denli tehlikeler teşkil edebileceğini hepimiz biliyoruz.

ehliyeti verilmesi gereken şey

olmadan önce düşünülmesi gereken olay tavşan değiliz sonuçta

dünya'nın en güzel duygularından biridir herhalde

daha büyük bir risk var mıdır bilemiyorum aklım almıyo

bir insanın hayatta alacağı en büyük ve üzerine en fazla düşünülmesi, hazırlık yapılması gereken karar olmalıdır.

aksi takdirde kendi bencilliğiniz ve cehaletiniz uğruna kimsenin hayatını mahvetmeye hakkınız yok.

zor. hele yalnız bir anneysen çok daha zor. hem anne, hem baba olmak... hamilelik, doğum, lohusalık, doğum sonrası, meme reddi, mama reddi, gazı, uykusuzluğu, dişi, hastalığı, bilmem kaç yaş sendromları, avutması, büyütmesi... hasta olma lüksün yok, istediğin saatte istediğin gibi uyuma yahut istediğini yapma lüksün yok, bekar gibi gez toz falan hiç biri yok yeri gelir tuvalete gitme lüksün yok. bebek senin patronun. zor hem maddi, hem manevi. ama dünyanın en güzel şeyi. gülüşü, sarılışı, öpüşü, annem deyişi...

düşündüğümde beni çok korkutan bir olay..kendi sorumluluklarını bile daha henüz üstlenemeyen insanların baska bir canlının sorumluluğunu üstlenmesi/üstlenememesi ve daha birçok şey..bir yandan da kulağa çok mükemmel bisiymis gibi geliyor..sevdiğin insanla sevgiyle büyüttüğün bir çocuk..senden bir parça,karşılıksız bir sevgi falan..

ileride görülecek bakalım. sürekli ''çocuğun olduğunda anlarsın ancak'' cümlesini duyarım

açıkçası hayallerimde, olsa ne güzel olur dediğim bir deneyim çocuk sahibi olmak. ama bütün bir hayatını başka bir bireye adamak, onun yapacaklarından birnevi sorumlu olacak olmak çok büyük bir görev geliyor bana. buna cesaret edebileceğimi sanmıyorum. daha kendimi entelektüel bakımdan geliştirmediğini düşünen ben bir çocuğa nasıl bu birikimi verebilirim?

verilebilecek en ciddi karar olduğunu düşünüyorum.mutlaka yeterli şartlara sahip olunduğunda düşünülmeli

dünyanın en güzel duygusu baba olmak. kızının sana babam demesi . evlilik için aynı şeyi demesem de umarım bu duyguyu isteyen herkes yaşar...

bu ülkede çok iyi düşünülmeli. gelecek ççok karanlık haci.

insanoğlu tabiyatı gereği bencildir derler ama lütfen dünyaya çocuk getirirken iki kez düşünün, sadece anne baba olma hevesinizi tatmin etmek için ne çocuğunuzun ne de kendi hayatınızı karartmayin

yetkili olabilecek merci konusunda kararsız kalsam da;

@delirmiş_psikolog'un bizzat aklımdaki tanımı yaptığıdır.
(bkz: ) #313

kesinlikle hazır olduğunuzda yaşamanız gereken bir durum. duygusal boyutu bir kenara bir insanı hayata hazırlamak, ona güzel şartlar sunabilecek psikolojik hazır olma düzeyinde ve maddi yeterlilikte olabilmek gerekiyor. ve tabi sağlıklı bir ilişkinin sonucu olması da önemli. sağlıklı ebeveynler sağlıklı bir çocuğun ön koşulu.