asosyallik

2020 yılının zorla bize dayattırdığı nane.

karantinayla bünyeme eklenen özellik. insanlarla nasıl konuşacağımı unutmuşum..

dış görünüşüne bakmak için bile aynaya ihtiyacın varken, tek başına kendi eksiklerinin farkına varamayacağını düşündüğüm ve kaçındığım durum. hiç arkadaşa sahip olmamak diye adlandırırım.

pek sosyal bir sene geçirmediğimizden çoğu insana yapılan tanım olabilir sanırım

parasızlığın getirdiği sonrada bağımlılığa dönüşen olay

2009'dan beri bana empoze edilip, 2012'den itibaren kabullenmeye başlayıp kendimi dış dünyaya kapattığım, zaman zaman aşıp, sonrasında tekrardan içine tıkılmak zorunda kaldığım durum. bir yerden sonra insanlarla nasıl konuşulacağını unutup, fazla samimi fazla neşeli davranıyorsunuz gördüğünüz ilk insana. tabi sonra diyorlar; bu manyak mı ne...

pandemi sürecinde normalleşen durum..

psikologlara göre sosyallikten uzak duran her insan asosyal olarak algılanmamalı, genelde her 8 kişiden 1'i sahteliğe tahammül edemediğinden yalnızlığı tercih eder.

kalender nickli yazarın belirttiği durum münzeviliğe girer.

sosyalleşememe olarak adlandırılan durum. elde olmayan bir takım korku, yetersiz hissetme ya da dışgörünüşle alakalı çekincelerden ortaya çıkabilir. kişisel olarak yalnızlığı tercih eden kimselerin de asosyal olarak yaftalandığını görüyoruz fakat bu asosyallik tercih değil, hastalıktır. ikisinin ayırdına varamamak başka bir takım zihinsel sorunları da beraberinde getirir.

kontrol altına alınmazsa ileri düzeyde psikolojik rahatsızlıklara neden olabilecek ruhsal durumdur. toplumdan soyutlanmadır. nedenleri farklı olabilir. genellikle ergenlikteki kimlik arayışları, aşk acısı , kalp kırıklıkları, özgüven yitimi gibi durumlarda ortaya çıkabilir. kişinin en büyük dostu yalnızlığıdır. bir an önce sosyal olmaya çalışmalıdır.

aşırı sosyal bir anneden nasıl çıktığını anlamadığım evlat türü.

genelde içe dönüklükle karıştırılan şeydir. asosyallik insanlardan uzaklaşmaktır, içe dönüklük ise kendine yakınlaşmaktır. içe dönükler yalnızlığa, kendiyle baş başa kalmaya ihtiyaç duyar; asosyaller ise sosyallik barındıran tüm ortamlardan uzaklaşma isteği duyarlar, insanlardan kaçarlar.

içe dönüklük ve asosyallik kavramları birbirine karışıyor ya da birbirini tamamlıyor bir yerde. sebep olarak hem evde vakit geçirmek isteyip hem de dışarı çıkmaktan kaygılandığım zamanlar çok oldu.

pandemi sürecinde zorla maruz kaldığım durumdur.

kimine göre uzun kimine göre kısa olmakla birlikte sadece bir dönem'dir. gelir. geçer. içeriğinde yaşanılanlar karakteri belirleyen ana çizgilerden bir kaçını oluşturur.

genelde z kuşağının ezeli düşmanı olarak bilinir. çocuğun küçüklükten yetişme biçimine ve koşullarına bağlı olarak olunan bir bağımlılık türüdür.

insanların çoğunun hoşlandığı veya ilgilendiği konulara ilgi duymamaktır. bu çok farklı bir insan olduğun anlamına gelmez ama toplumun çoğundan farklı olduğun ve farklı düşündüğün anlamına gelir. "sosyal" insanların ilgilendikleri ve konuştukları konular, dinledikleri müzikler, izledikleri filmler vs beni hiç ilgilendirmez örneğin. starbucks'a giden, futbol izleyen, kadın-erkek muhabbeti yapan insanlarla tanışma isteğine hiç sahip olmadım. onların ilgilendikleri beni ilgilendirmiyor, benim ilgilendiklerimle ilgilenen kimseler de yok. sonucu asosyallik, yalnızlık. bunun olmasında benim tercihlerim de var ama öte yandan bu hayata itildiğim gerçeği de var.

bir tarafta filmlere, oyunlara, kitaplara, hatta belki paralel evrene ilgi duyan birisi var, diğer tarafta arabalara, kadınlara, futbola ilgi duyan birisi. elbette bu iki kişi ayrı zevk alanları olduğu için birbirleriyle pek konuşmayacaklardır, konuşsalar da uzun sürmeyecektir.

asosyal kişinin ilgi duyduğu konulara ilgi duyan az insan olduğu için doğal olarak az arkadaşı olacaktır veya benim gibi hiç olmayacaktır. asosyal kişinin sosyal ortamlarda sessiz kalması çok normaldir çünkü ilgilendiği konulara dair hiç muhabbet dönmüyor ki.

asosyallik bir hastalık falan değildir, bir tercih veya insanların kişiyi ittiği hayat tarzıdır.

bazen gerçekten bir tercih olan bir durum. ama ayırdımına iyi varılmalı. çok kısır bir döngü yani. kişi asosyallikten çıkamadığı için bir süre sonra bunun kendi tercihi olduğunu düşünür veya kabul eder. aslında gerçek durumu değiştirememesidir. ama dediğim gibi bir tercih ise saygı duyulması gerekir.