aç insanın kolay kandırılması

doğru olduğunu düşündüğüm tespit, karnı acıkan kimsenin istek ve öncelik sıralamaları da değişir. pek çok taviz verir.

(bkz: maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisi)

insanın temel içgüdüsü olan hayatta kalma arzusunun , günümüzde lükslerden mahrum kalma dürtüsü ile kendini göstermekte olan halidir. artık aç kalmaktan değil lüks ihtiyaçlarından mahrum kalmak istemeyen insanlar kolay kaldırılabilmektedir.

açken doğru düşünülemediği için ne söylense yapabilecek insanlardır.

önceliği yemek yemek olduğu için denilen işi yapar ve yaptığı işten sonra kendini doyurur.

bu nasıl başlık ya, canım sıkıldı okuyunca.. düşündürdü beni, aç kaldımmı diye, aç kalmak değilde, yalnız yaşarken çok köşeye sıkıştığım kısa bir dönem geçirdim, aynı şehirde yaşadığım ailem dahil kimseden yardım istemeyi düşünmedim bile, (kimsede hissetmedi oda ayrı bir konu)
3 aydır çalışmıyordum, + bitmiş eksiye geçeli bir ay olmuş, başvurduğum bir şirkette işe alındım, ve ikinci görüşmeyi yaptığım oranın sahibinin kızı finans müdürü aradı beni, (bu arada ben rahat bir nefes almışım, sevinmişim filan, ertesi gün ne giyeceğime bakıyorum) başvuru aralığımın minimum rakamının altında bir rakamı teklif etti, iki kez görüşmeye gitmişim, işe alınmışım.. o kadar sinirlenmiştimki, kan beynime sıçradı, "başvurumu okuyarak görüşmeye çağırdınız beni, orada maaş aralığı yazıyor, neden görüşmek istediniz o zaman" dedim hatta ileri gidip, "sizin düşündüğünüz bütçenin üstünde isem görüşmeseydiniz o zaman" bile dedim, kadın hemen ağız değiştirdi, önemli değil ya istediğiniz rakamıda veririz, bizim için "sorun değil" filan diyince, dedimki sorun çok başka ve kabul etmedim, yani benim 3 aydır çalışmadığımı tek başıma yaşadığımı ve ne rakam söylerlerse kabul edeceğimi düşünüp çingenelik yaptılar, daha düşük maaşa işe girdim kısa bir süre sonra, ama hiç pişman olmadım, kuyruğu kolay kolay indirmem pek, dik tutuyorsunuzda tutmasına, nasıl oluyor o biraz zorluyor insanı, bazen içinden çıkamadığım durumlarda o dönemi düşünürüm hep, insanı büyüten birşey ve kesinlikle yaşanması gerekiyor, bence açken de tokken de ikna olacağınız şeyler aynı olmalı, açlıktan hiç birşey olmuyor insana, ölmüyorsunuzda zaten, ama o ikna olduğunuz şey varya, normalde yapmayacağınız birşey ise o çok kötü, çocucukluğumdan beri istemediğim hiç bir şeyi kimse yaptıramaz bana, ve bunu hiçbir otorite hiçbir rakam sağlayamaz..

akp'ye oy verenlerin seviyesini görünce düşünmedim değil.

ben yanına yaklaşmamaya çalışıyorum. normal bir tepki alma olasılığınız baya düşüktür bence.

beyin yemekten başka bir şey düşünmediği için ne iş verilirse yapıp karnını doyurmak istiyor. bir nevi hayatta kalma iç güdüsü

kandırılmıyor, kanmak zorunda kalıyor, açlık uğruna.

canlıda zaaf oluşturan doğal bir hissin neticesidir.

ölüm allahın emri, açlık olmasa fakat.
aç insan kurt olup saldırmazsa
açlık itten beter insanı elbet.
memetçik, memet,
memetçik, memet.

((gbkz: nazım hikmet))
(bkz: memleketimden insan manzaraları)

aç insan herhangi bir eylemle bir arada anılamaz, o insana o an yapılması gereken tek iyilik bir şekilde beslenmesidir. beni huzursuz eden başlık. eğer cidden insanın açlığından istifade eden varsa da burayı kafa sözlükte bir günlüğüne küfür serbest olursa eğer, küfür festivaline çevireceğim bu da burada dursun.

aç kalmış insan bir nevi çaresiz kalmış insandır. ve bu süre ne kadar uzarsa insani vasıflarından uzaklaşıp ilkel bir hayvan gibi tek bir şeye odaklanacaktır kaçınılmaz olarak, evet karnını doyurmak. ve acıdır ki bu tanım doğrudur sayın sözlük.

kandırılması değil çaresizlik durumudur. kanmaya mecburdur.

sadece fiziksel açlık değil duygusal açlık da bu tanıma dahil edilebilir.