100 sene önce türkiye’nin daha güzel bir yer olduğu gerçeği

herşeyi gözümüzün içine soka soka insanları kandıra kandıra yapılmadığı en azından bir amaç uğruna vatan uğruna yaşadığımızı bileceğimiz bir zaman.

1920 desteklemediğim başlıktır

yaşamak istediğim dönem. her şey açık, her şey gerçek ve hiçbir şeyin gizli olmadığı dönem.

sosyal medyanın,görünüm narsistlerininolmadığı,yüz yüze iletişimin gerçekleştiği,sıcak bir simitin değerinin bilindiği yıllar...

ınsan sıcaklığı, samimiyeti ve doganin yipranmamisligi olarak tabii ki evet. fakat şimdi teknolojinin ilerlesyisinden ve psikolojik savaşlardan muzdaripsek o zamanlar da silahla aynı savaşlar oluyordu. o açıdan pek de katılamam.

(bkz: insanın olduğu yer kötüleşmeye mahkumdur.)
o kadar bile geriye gitmeye gerek yok 10 yıl önce bile daha güzeldi.

100 yıl önceki türkiye'yi bilmem ama bölge itibariyle bakarsak 10.000 yıl önce çok daha iyiydi. en azından o zamanki insanların tek derdi topladıkları meyve ve şifalı kök bitkileri nasıl değerlendirecekleriydi.

katılmadığım önermedir. bu dünyaya bir devlet uğruna ölmeye gelmedim. hele hele bir hanedanın, padişahın uğruna asla.

(bkz: levanten) (bkz: yabancı sermaye)

ya şu geçmiş zaman romantikçiliğine ayar oluyorum. sen gel de o zamanları, yaşayanlarına sor! örneğin 1850-1900 yılları arasında doğmuş nesil, savaşlar silsilesinde kendini buldu. 93 harbi, 1. balkan savaşı, kuzey afrika savaşları, 1. cihan harbi (cepheden cepheye) ve kurtuluş savaşı. yokluk, salgın hastalıklar, tükenmişlik de cabası. arkasından gelen 1929 buhranı, faşizmin yükselmesi, italya ve almanya’nın tehditleri akabinde 2. dünya savaşı’nın patlak vermesi. ismet inönü savaş dışında kalmak için neler yaptı neler. insanlar taşlaşmış ekmekleri suda ıslatıp ıslatıp yedi, tabii çok güzel yıllar. 2 saat interneti, bir öğün yemeği olmasa ağlayacak insanlar, geçmiş romantizmi kasıyor.

bilmiyorum olası bir sovyet işgali tehlikesi altında yaşamak çok da eğlenceli gelmiyor

türkiyeyi bilmem ama istanbul için 100 seneye kadar gitmeye gerek yok 12-13 sene önceye kadar yaşanılabilir güzel bir şehirdi,hep birlikte içine ettik,suçluluk payı kişiden kişiye göre değişir fakat bu işte hepimizin payı var.

canını yediğiminin ülkesinde ne kadar geriye gidersen o kadar güzelleşiyor hakikaten. yani her bir günün ardından "kötü günleri geride bıraktık, şimdi daha kötü günler bizi bekliyor" mottosuyla da yaşanmıyor be kardeşim.

(bkz: iq turnusolu entry)

dünya tarihini ve kendi tarihini okumamış yazar beyanı.

25.000 yıl önce çok çok daha güzeldi.

100 sene önce osmanlı vardı biraz saçma başlık olmuş sanki

"kedi a**nı görmüş de bu yara beni öldürür demiş" dedirten yazar beyanıdır.
sorunlarınızı beyan ederken suyunu da çıkarmayın be kardeşim. tamam biliyoruz cumhuriyet tarihinin en saçma sapan, özellikle bizim kuşak için en sıkıntılı dönemine denk geldik ama bu dönemi işgal yılları ile karşılaştırmak bile o dönemin ruhuna saygısızlık olur.
bilmeyen olur dile kısaca 1920 yılında olanları özetleyelim :
13 ocak- sultanahmet alanında, "istanbul'un türk kalması" için büyük bir miting yapıldı.
14 şubat- yenihan isyanı başladı.
16 şubat- 2.anzavur isyanı başladı.
(aynı yıl milli aşireti isyanı, yozgat,düzce,konyada isyanlar çıktı)
28 şubat- yunan 1. kolordusu başkomutanlık karargâhı, selanik'ten izmir'e taşındı ve yunan işgalleri başladı.
15 mart- ingilizler, istanbul'da yüz elli türk aydınını tutukladı.
16 mart- istanbul, itilaf devletleri tarafından işgal edildi. meclis basıldı, bazı milletvekilleri tutuklandı ve malta adası'na sürüldü.
26 mart- amerika birleşik devletleri cumhurbaşkanı wilson, büyük ermenistan kurulması hakkında nota verdi.
11 nisan- şeyhülislâm dürrizâde abdullah'ın, "padişah ve halife kuvvetleri dışındaki millî kuvvetleri kâfir ilan eden ve katlinin vacip (gerekli)" olduğunu bildiren fetvası yayınlandı.
11 mayıs- mustafa kemal paşa,fevzi çakmak,ismet inönü ve fahrettin altay,
istanbul'da toplanan bir divan-ı harp tarafından idama mahkum edildi. (padişah 24 mayıs'ta onayladı)

10 ağustos- sevr antlaşması imzalandı.
ülkenin doğusu,batısı işgal edilmiş ve her il yangın yeri...
bu yılın geri kalanında ise çerkez ethem, demirci mehmet efe isyanı ve işgallerle uğraşmıştır o kutlu nesil. ve ortada bir devlet bile yoktur.
yani bugün dertleriniz var çeşit çeşit.

ama o insanların derdi varlık-yokluk mücadelesiydi.

tutarsız bir başlık. cumhuriyet öncesi ne kadar güzel olabilir ki. her yerde düşman askeri. insanlar savaş halinde. sanırım savaştan hoşlanıyor.